راهنمایی برای ورزش سالمندان

هر چه سن بالاتر می رود، ورزش کردن سخت تر می شود. در ادامه این مقاله چند راهنمای ورزش سالمندان  ارائه می گردد که با آنها می توانید ورزش را به عادت روزانه خود تبدیل کنید و فرم بدن خود را حفظ نمایید.

مشاوره تخصصی بگیرید

در جوانی ، تناسب اندام آخرین موضوعی است که به آن می اندیشیم. اما برای سلامت بیشتر باید ورزش کرد. با پزشک خود مشورت کنید و درباره انواع فعالیت هایی که علاقه دارید یا پتانسیل انجام آن را دارید، بحث کنید.

کم کم ورزش کردن را شروع کنید

با ورزش‌های سخت شروع کردن، علت اصلی کنار گذاشتن ورزش است. بنابراین به اخطارهایی که بدن نشان می دهد، توجه کنید. اگر بدن درد داشتید انجام ندهید و اگر دچار سرگیجه شدید آن را متوقف کنید. اگر هیچ کدام از ورزش‌ها را نتوانستید انجام دهید، قدرت پیاده روی را دست کم نگیرید. پیاده روی هم روشی ارزان است و هم درمانی.

دنبال علایق خود بروید

گرچه خیلی ها ممکن است به شما بگویند که ورزش بسیار جذاب است اما فعالیتی را برگزینید که از آن لذت می برید. از دویدن بر روی تردمیل بیزارید؟ پیاده روی کنید. وزنه برداری را دوست ندارید؟ شنا را امتحان کنید. اگر دوچرخه سواری را دوست دارید و این کار را به طور منظم انجام دهید، بی تردید به وزن ایده آل خود دست می یابید.

ورزش را به یک عادت تبدیل کنید

 

فعالیت های فیزیکی را بیشتر و بیشتر انجام دهید تا به یک عادت روزانه تبدیل شود. می توانید برای خود هدف تعیین کنید مثلا چهار روز در هفته به مدت چند ماه ورزش می کنم.

توقعات را تعدیل کنید

با دو سه جلسه باشگاه رفتن هیچگاه ۲۰ پوند وزن کم نمی کنید این یک هدف بلند مدت است. مثل این است که در آینه نگاه کنید و آدمی که ۴۰ سال پیش بوده اید را تماشا کنید ( اگر روراست باشیم، این غیرممکن است). در عوض سعی کنید بهترین تصویر از خود را که در حال حاضر می توانید داشته باشید، متصور شوید.

با کلاس های تناسب اندام شروع کنید

گروهی ورزش کردن می تواند جالب و هیجان انگیز باشد. سرای محله یا باشگاهی که در نزدیکی خود دارید کلاس های تناسب اندام مثل یوگا، شنا یا ایروبیک دارند. این کلاس ها مقرون به صرفه هستند و به شما کمک می کنند که با افرادی که وضعیتی مشابه شما دارند ملاقات کنید. آنها شما را در رسیدن به اهدافتان تشویق می کنند.

با یک مربی شخصی در ارتباط باشید

یک مربی شخصی می تواند برنامه تناسب اندامی که متناسب با محدودیت ها و توانایی های خاص شماست، طراحی کند. کسانی که بیماری های مزمن دارند و یا در مورد درد و ناراحتی ناشی از ورزش نگرانند ، عامل روانی مهمترین مانع برای ورزش کردن آنهاست اما مربی آنها را در این راه کمک می کند.

خودباوری

فعالیت فیزیکی فواید بیشماری دارد از کنترل سطح استرس تا کاهش احتمال سکته و بیماری های قلبی. به مرور زمان اثرات ورزش، در زندگی خود را نشان می دهند. ورزش درمان پیری نیست اما به شما کمک می کند با بدنی سالم و سبک به خط پایان برسید.

 

منبع : کاویاب

اگر می خواهید چیزی که مطالعه کرده اید از یادتان نرود، این سوالات را از خود بپرسید

مطالعه کاری است شگفت انگیز. اما اگر از مطالب کتاب سرسری عبور کنید بدون اینکه به عمق آن بروید، فعالیتی خسته کننده خواهد شد.  اغلب آنچه که مطالعه کرده اید را فراموش می کنید ودچار فراموشی مطالعه ای که داشته اید میشوید. یا اینکه تا به حال وقت زیادی برای تمام کردن کتاب صرف کرده اید اما در نهایت نتوانسته اید ایده اصلی کتاب را به طور واضح شرح دهید؟ این مربوط به ناتوانی در به یادآوردن مطالب نیست بلکه تنها مربوط به این است که شما به اندازه کافی در فرآیند مطالعه فعال نیستید.

مطالعه بی تاثیر می تواند خسته کننده باشد: مطالعه سریع کتاب تنها برای تمام کردن آن اشتباهی است که به سادگی مرتکب می شویم. خیلی سطحی از روی پاراگراف ها رد می شویم با این امید که اطلاعات زیادی را در کوتاهترین زمان ممکن دریافت می کنیم. اما در واقع تنها روی بخش هایی که متوجه شده ایم تمرکز می کنیم و تصویر کلی که در کتاب ارائه شده است را از دست می دهیم. بدین صورت بعید است که بتوانیم محتوای کتاب را پس از یک روز یا بیشتر به یاد آوریم. سوالی که معمولا پس از مطالعه کتاب از خود می پرسیم این است که آیا کتاب را دوست داشتم یا خیر؟ در حالی که این نیز مهم است که فرآیند مطالعه نیز به خودی خود سرگرم کننده باشد. پرسیدن چنین سوالاتی با پاسخ آره یا نه نمی تواند تضمین کننده این باشد که مطالعه تاثیرگذار و پرمغزی بوده است. از آن بدتر اگر ما تنها خود را محدود به کتاب هایی کنیم که دوست داریم، خود را از مواجهه با دانش های مختلف بازمی داریم.

برای تمرین کردن مطالعه ای فعال، باید لیستی از سوالات را قبل از عمیق شدن در محتوا، آماده کرد. در اینجا تعدادی از سوالاتی که باید از خود بپرسید ارائه شده است:

اگر من بتوانم تنها ۳ چیز از کتاب یاد بگیرم آنها چه هستند؟ چگونه می توانم در زندگی روزانه آنها را به کار ببندم؟

 برخی کتابها انبوهی از اطلاعات را شامل می شوند که به ما این حس را می دهند که در این اطلاعات غرق شده ایم. گاهی بهتر است توانایی خود را در به یادآوردن همه مطالب دست بالا نگیریم زیرا به ندرت ممکن است بیش از ۳ پیام از کتاب دریافت کنیم. سعی کنید حین مطالعه، اطلاعاتی که بیشتر به درد شما می خورد را شناسایی کنید. از این رو، دیگر مهم نیست اطلاعاتی که در زندگی روزمره به درد شما نمی خورد و به احتمال زیاد فردای آن روز فراموش می کنید را به یاد آورده و یا یادداشت کنید .

استدلالات یا پیشنهادات نویسنده چیست؟

هر نویسنده ای هدفی دارد. حتی در مورد کتاب رمان نیز نویسنده اهدافی در ذهن خود دنبال می کند حال چه آن هدف انتقال پیامی باشد یا تنها متقاعد کردن خوانندگان. زمانی را برای شناسایی نکات کلیدی کتاب صرف کنید بدین صورت می توانید به آسانی کل کتاب را بدون از دست دادن قسمت های مهم آن خلاصه کنید.

نویسنده تلاش در حل چه مساله ای دارد؟

تقریبا تمام کتاب ها در پی حل مساله هستند. حتی در کتاب های ادبی نیز یک معما طرح ریزی می شود که نویسنده در پی حل آن است. ممکن است مساله به وضوح مطرح نشود اما اگر ما آن را بیابیم، همیشه می توانیم از آن درس هایی برای تقویت مهارت حل مساله بیاموزیم.

نویسنده از چه استراتژی هایی برای انتقال ایده اصلی در کتاب استفاده کرده است؟

مطالعه روش خوبی برای تقویت مهارت نویسندگی است. می توان با دقت و تمرکز بر روی شیوه نویسندگی نویسنده و چگونگی ارائه ایده ها همچون طرز بیان، بلاغت و ساختار مورد استفاده او، آموخت که چگونه می توان نوشته را برای خوانندگان جذاب تر نمود.

درباره عنوان کتاب چه می دانم؟ آنچه کتاب می گوید با آن چیزی که فکر می کردم چقدر متفاوت است؟

ما اغلب به محض اینکه ارتباطی میان آنچه فکر می کردیم و آنچه کتاب می گوید نمی یابیم، خواندن را متوقف می کنیم. قبل از مطالعه بهتر است طوفان مغزی انجام دهیم( هر چه به ذهن می آید روی کاغذ آوریم) و برای آنکه ایده اولیه خود را به یاد آوریم آن را روی کاغذ بنویسیم. اینگونه مطالب زیادی کشف خواهند شد.

آیا مطلب خاصی در کتاب هست که آن را نفهمیده باشم؟

عالم دهر بودن تقریبا غیرممکن است پس تقریبا محتمل است که با چیزی ناآشنا یا حتی مطلبی که با آن موافق نیستیم ، مواجه شویم. پریدن از روی این بخش ها بهترین راه حل نیست زیرا این کار جهان بینی ما را محدود می کند. در عوض تعمق بر روی مطالب ناآشنا یا مخالف ایده های ما بهترین راه برای تکامل است.

کدام قسمت کتاب را دوست داشتم یا دوست نداشتم و چرا؟

مطالعه یک کتاب تنها مطالعه یک متن نیست بلکه مطالعه خود است. پرسیدن این سوال کمک می کند که یک یادگیرنده موثر باشیم. هر چه بیشتر با سلایق خود آشنا شویم ما را در انتخاب نویسنده ای که بیشتر با ترجیحات ما همخوانی دارد، کمک می کند.

اگر بخواهیم با استفاده از سوالات بالا مطالعه ای فعال داشته باشیم، ممکن است مطالعه یک کتاب زمان زیادی از ما بگیرد. اما در عوض نتایج بسیاری عایدمان خواهد شد زیرا تنها به دنبال تمام کردن کتاب بدون تعمق در ایده های آن نبوده ایم.

 

منبع : کاویاب                                                                                  

لطفا هنگام دعوا با همسرتان دیگر این کارها را تکرار نکنید

اگر این کارها را در دعوا با همسرتان تکرار کنید، ازدواج شما در خطر است. در بسیاری از بحث های خانوادگی این اتفاق می افتد که : شما و همسرتان بر سر موضوعی مثلا شستن لباس ها یا برنامه مدرسه بچه ها بحث می کنید و ناگهان آنها به شما می گویند که عادلانه رفتار نمی کنید. در این وضعیت شما عصبانیت همراه با حالتی تدافعی به خود می گیرید. احساس می کنید انگشت اشاره همه به سمت شماست و در معرض حمله دیگران قرار گرفته اید. این موضوع از نظر یکی از محققان از بزرگترین دلایل طلاق می باشد. به اعتقاد گروهی از محققان موسسه گاتمن، در بسیاری از روابط زناشویی، این نوع از ارتباطات متداول است: انتقاد، تحقیر، حالت تدافعی و در نهایت جدایی عاطفی از همسر.

گاتمن حالت تدافعی را تلاش برای دفاع از خود در مقابل حمله دیگران، تعریف کرده است. شما چگونه حالت تدافعی خود را کنترل می کنید قبل از اینکه به مساله بزرگی در رابطه زناشویی شما تبدیل شود؟ در این مقاله راهکارهایی که کارشناسان ازدواج برای این موضوع ارائه داده اند را معرفی می کنیم:

صدای خود را بالا نبرید

وقتی حالت دفاعی به خود می گیرید، ناخودآگاه تمایل دارید صدای خود را بالا ببرید. چنین تمایلی همیشه در وجود بشر بوده است. وقتی شما صدای خود را بالا می برید باعث می شود دیگران از شما بترسند و حساب ببرند. در عین حال شما دوست ندارید که همسرتان احساس بدی پیدا کند پس به جای بالا بردن صدا سعی کنید آن را عمدا پایین بیاورید. این باعث می شود هم شما و هم همسرتان کمتر حالت تدافعی به خود بگیرید. اینگونه خواهید دید که چقدر مکالمه شما بهتر جلو می رود.

از خود بپرسید: چرا من حالت تدافعی به خود گرفته ام؟

اغلب اوقات وقتی حالت تدافعی به خود می گیریم، در واقع به زخمی که از گذشته در خود داریم واکنش نشان می دهیم. در واقع این لزوما به موضوعی که به عنوان یک بزرگسال در مورد آن حالت تدافعی به خود گرفته ایم و مربوط به خانواده است، ارتباط پیدا نمی کند. پارادوکسی که در روابط صمیمانه بزرگسالان وجود دارد این است که ما کسی را به عنوان شریک زندگی انتخاب می کنیم که برخی از همان سرخوردگی ها و دردها را بیرون بکشد. گویی همسر باید بداند کجا نیاز است که مسبب این حالت تدافعی باشد و درد و رنج های اساسی را نشانه رود. نمی توان از همسر خود یک عامل تهدید ساخت. برطرف ساختن آسیب پذیریهای درونی، اولین مرحله در کنترل و جلوگیری از نیاز به حالت تدافعی است.

به جای برنامه ریزی برای بحث غیرمنطقی بعدی، گوش کنید که همسرتان چه می گوید؟

وقتی کسی در حال یاوه سرایی و جار و جنجال است، به راحتی می تواند شما را در معرض حمله روانی قرار دهد. مگر آنکه شما نشان دهید که دیگر به حرف های او گوش نمی دهید و او نمی تواند به اهداف خود دست یابد. نقشه کشیدن را متوقف کنید و سعی کنید به قسمتی از بحث که با آن موافق هستید، گوش دهید و بگذارید طرف مقابل هم بداند که حرفش را قبول دارید.

از موضوع منحرف نشوید. موضوعات دیگری که موجب آزار شما در زندگی زناشویی است را وارد بحث نکنید.

فراموش نکنید که در مورد چه موضوعی دارید بحث می کنید. وقتی افراد حالت تدافعی می گیرند تمایل دارند آن مشکل را بیخیال شده و انواع و اقسام مشکلات دیگر را وارد ماجرا کنند تا طرف مقابل را زمین زده و خود پیروز میدان باشند. وقتی این کار را با همسرتان می کنید، خود را گرفتار در چرخه باطلی از مشاجرات می یابید. تنها بر روی مشکل فعلی تمرکز کنید و مسائل و مشکلات دیگر را هر چند که فکر می کنید مرتبط با موضوع است، قاطی ماجرا نکنید.

در بحث، مسئولیت پذیر باشید

در تحقیقات صورت گرفته دیده شده است که زوج هایی که گرفتار حالت تدافعی بوده اند، در عین حال می خواستند حسن نیت شان توسط طرف مقابل درک شود. وقتی همسرشان خواسته خود را بیان می کند، آنها سریعا شروع می کنند به توضیح اینکه چرا آن را کوچک می شمارند، هر گونه مسئولیتی را انکار می کنند و مشکل را نادیده می گیرند. حتی گاهی احساس قربانی بودن به آنها دست می دهد و می گویند برایشان مهم نیست که همسرشان چه می کند؛ این اصلا خوب نیست. این کار باعث می شود همسرشان احساس کند طرد شده و به او اهمیتی داده نمی شود و همین ایجادکننده تنش هاست. در عوض زوجین باید دغدغه های همسر خود را به یاد آورند، ببینند او چه احساسی دارد و مسئولیت خود را در قبال آن بپذیرند و به خواسته آنها پاسخ گویند.

از به کار بردن ” اما” دست بکشید

به کار بردن کلمه ” اما” در مشاجرات مهم، یکی از بزرگترین عوامل مختل کننده ارتباط است. اغلب افراد در بحث ها می گویند: اینکه می گویی را می فهمم اما… . سپس دلایلی که نشان می دهد همسرشان در اشتباه است یا منطقی حرف نمی زند را قطار می کنند! وقتی این کار را با همسرتان می کنید، هر چه تا قبل از این او را تایید و تصدیق کرده بودید را نفی می کنید. در واقع با این کار نشان می دهید برای شما فقط آنچه خودتان می خواهید بگویید اهمیت دارد و نه آنچه همسرتان می گوید. هر وقت خواستید از اما استفاده کنید، مکث کنید. فقط بگویید: آنچه می گویی را می فهمم” و جمله را تمام کنید.

اغلب افراد به مستدل و منطقی حرف زدن طرف مقابل گیر می دهند.

آنها می گویند : من با یک بخش از حرفهات مخالفم ” یا ” این کلمه را درست به کار نبردی”. زیادی دنبال منطق گشتن هم اشتباه است. زوج های خوشبخت به دنبال راه هایی می گردند تا به درخواست های همسر خود احترام بگذارند و سعی کنند آن را برآورده سازند.

 

منبع : کاویاب

آیا می دانستید شیرینی پزی برای سلامتی مفید است؟

روانشناسان به فواید شیرینی پزی برای دیگران پی برده اند. افرادی که شیرینی می پزند از هر بهانه ای برای روشن کردن فر گاز استفاده می کنند. آنها کیک تولد می پزند، برای مناسبت های خاص شیرینی درست می کنند و چون همه عاشق شکلات هستند برایشان کیک شکلاتی می پزند. اما به نظر می رسد شیرینی پزی چیزی بیش از درست کردن یک خوردنی شیرین است. پختن کیک و شیرینی، به خصوص وقتی برای دیگران باشد، فواید روانی بسیار زیادی دارد.

شیرینی پزی گونه ای از ارتباط و ابراز وجود است. یکی از فواید شیرینی پزی این است که به فرد حالتی خلاق و آفریننده می بخشد. یکی از اساتید دانشگاه بوستون معتقد است که مقالات بسیاری در خصوص رابطه بین خلاقیت و سلامتی وجود دارد. چه نقاشی چه آهنگسازی و یا شیرینی پزی استرس را از شخص دور می کنند چرا که به وی این حس را می دهند که چیز جدیدی تولید کرده است و می تواند خود را بروز دهد. استرس مجموعه ای از مشکلات فیزیکی و روانی را ایجاد می کند و پیدا کردن راهی برای غلبه بر آن برای دستیابی به زندگی سالم، بسیار اهمیت دارد.  شیرینی پزی برای دیگران راه موثری است برای پل زدن به عواطف و احساسات افراد. یکی از اساتید دانشگاه ماساچوست بر روی گونه ای از فرهنگ مطالعه کرده است که در آن برای شخصی که خویشان و نزدیکان خود را از دست داده است، آشپزی می کنند.

گاهی هیچ واژه ای نمی توان بیان کرد و تنها غذاست که می تواند آنچه تلاش می کنید بیان کنید را منتقل کند.

به نظر این محقق این کار برای کسانی که به سختی می توانند احساسات خود را بیان کنند روش موثری است تا به وسیله چیزی که پخته اند تشکر، قدردانی و همدردی خود را نشان دهند.

یکی دیگر از متخصصان می گوید: در بسیاری فرهنگ ها و در بسیاری از کشورها غذا در واقع اظهار عشق است و این واقعا زیباست زیرا این در واقع چیزی است که مستقیما در ارتباط با خود ماست. البته اگر بخواهد جایگزین روش های قدیمی ارتباط شود مشکلات بسیاری ایجاد میکند. اما اگر در کنار ارتباطات معمول باشد، جنبه های مثبت و شگفت انگیز بسیاری خواهد داشت.

شیرینی پزی برای خود و دیگران گونه ای از تمرکز حواس است. مطالب بسیاری در خصوص مزایای مدیتیشن و تمرکز شنیده ایم. از جمله احساس شادی و کاهش استرس. شیرینی پزی نیز همین فواید را می تواند داشته باشد. شیرینی پزی مستلزم تمرکز زیاد است. باید در اندازه گیری ها و پهن کردن خمیر دقت کنید. تمرکز بر بو و مزه و آنچه در حال خلق آن هستید، تمرکز بر زمان حال است که می تواند به کاهش استرس منجر شود. از این روست که درمان با آشپزی در کنار دیگر انواع هنر درمانی یکی از روش های پرطرفدار برای درمان بسیاری از بیماری های روحی-روانی شده است.

شیرینی پزی، مرحله به مرحله اندیشیدن است و پیروی از ویژگی های اکنون و اینجاست. اما در عین حال اندیشیدن به دستور پخت، غذا، چیزی که قرار است بشود، کسی که آن را مصرف می کند و زمان سرو آن را نیز شامل می شود. به طور کلی شیرینی پزی روش خوبی برای تنظیم زمان و دستیابی به تصویر جامع می باشد.

علاوه بر افزایش مهارت تمرکز، شیرینی پزی می تواند به خلاص شدن از افکار منفی و ناراحت کننده نیز کمک کند.

یکی از شیرینی پزهای معروف انگلستان اعلام نموده است که شیرینی پزی توانسته است به او در غلبه بر مشکل شیدایی-افسردگی کمک کند. وقتی انجام کاری ذهن شما را به خود مشغول می دارد ( مانند شیرینی پزی) ، دیگر حول افکار منفی نمی اندیشید و همانطور که می دانید فکر کردن زیاد به افکار و احوال منفی ، افسردگی در پی خواهد داشت. جنبه مثبت شیرینی پزی این است که در نهایت پاداشی ملموس عایدتان خواهد شد و می توانید ببینید بقیه هم از آن استفاده می کنند.

شیرینی پزی برای دیگران گونه ای از نوع دوستی است. شیرینی پزی برای دیگران، نوعی بخشیدن است. همانطور که حس شادی و رضایت را بر می انگیزد موجب بسط آن نیز می شود. شیرینی پزی برای دیگران می تواند احساس شادی را افزایش دهد، به کاهش استرس کمک کند و در شما این حس را برانگیزد که برای جهان مفید هستید که در نهایت به زندگی شما معنا می بخشد و سبب افزایش ارتباط شما با دیگران می شود. وقتی حاصل تلاش خود را در اختیار دیگران قرار می دهید در واقع نوعی انسان دوستی است و روحیه فداکاری شما را نشان می دهد. علاوه بر این، شیرینی پزی برای دیگران دارای ارزش سمبلیک است زیرا غذا هم مفهومی روانی و هم فیزیکی است. عمده مزایای آن زمانی حاصل می شود که نه برای جلب توجه دیگران بلکه به خاطر کسانی که می دانید قدردان شما خواهند بود، شیرینی می پزید.

اگر کسی ترس از آشپزی و شیرینی پزی دارد این روش برای او مناسب نیست. در واقع این کار مناسب افرادی است که تا حدودی با آشپزی در آشپزخانه احساس راحتی می کنند.

 

منبع : کاویاب

روش های ترک عادت های اشتباه در مورد صورت

با ترک عادات  اشتباه می توانید صورتی زیبا و ظاهری فوق العاده داشته باشید.

به صورتتان دست نزنید

شما هر روز به چیزهای مختلفی دست می زنید اما پیش از اینکه به صورت خود دست بزنید حتما دست ها را بشویید. اگر خیلی عادت دارید که صورتتان را لمس کنید از وسوسه دوری کنید. اگر احساس خارش در صورت کردید سعی کنید با آستین لباس این کار را بکنید البته مطمئن باشید لباس تمیز است.

به لب ها زبان نزنید

بزاق دهان سبب خشکی لب می شود. چرب کردن لب و مصرف منظم آب می تواند درمان خشکی لب باشد. برای اینکه جلوی خشکی و ترک خوردگی لب را بگیرید، هر شب قبل از خواب لایه ضخیمی از وازلین رو لب ها بمالید. وازلین زدن به لب ها به خصوص برای کسانی که در اتاق خواب از دستگاه تهویه مطبوع استفاده می کنند بسیار مفید است. می توانید لایه برداری کنید. یکبار در هفته با حرکت آرام و دورانی شکر را روی لب ها بمالید. بگذارید دو دقیقه بماند سپس بشویید. بهتر است شب ها قبل از استفاده از وازلین این کار را انجام دهید.

چشم ها را نمالید

پوست اطراف چشم بسیار نازک و حساس است بنابراین مالیدن چشم ها می تواند آن را ملتهب کند. با دستمال کاغذی یا نوک انگشت ( که مطمئن هستید تمیز است)، به آرامی سوزش یا خارش را برطرف کنید.

به جوش ها دست نزنید

جوش ها منافذ پر شده از باکتری هستند بنابراین دست زدن به آنها موجب سوزش می شود و جای آن بر روی پوست می ماند. محصولات مراقبت از زیبایی می تواند مفید باشد اما بهترین راه شستشوی جوش ها این است که هر روز مقدار کمی روغن درخت چای روی جوش ها مالیده شود. این کار می تواند التهاب را به میزان زیادی کاهش دهد. اینگونه، جوش ها خیلی برجسته نخواهند شد. اگر عادت دارید در هوای سرد بخوابید، سعی کنید هر روز کمی دمای اتاق را بالا ببرید. اما اگر باز هم هوای سرد را ترجیح می دهید، یادتان باشد که هر شب با کف دستتان به بدنتان لوسیون بزنید و یک شب در میان قبل از خواب جوراب بپوشید.

 

منبع : کاویاب