همه زنان دوست دارند پوستی نرم مانند پوست نوزاد داشته باشند. پوستی جوان و بدون لک و چروک. یک راه حل ساده برای داشتن پوستی زیبا و نرم و شفاف، اسکراب خانگی شکر و روغن زیتون است. در این مطلب به شما آموزش خواهیم داد که چگونه این اسکراب را خودتان در خانه تهیه کنید.
اسکراب و تمیز کردن پوست روی دست راهی است برای آنکه پوست دست نرم و جوان شود. در بسیاری از ماسک ها و اسکراب ها بیش از سه نوع مواد به کار می رود اما در اینجا ما سعی داریم یکی از ساده ترین آنها که مواد کمی در آن به کار رفته و ساده و ارزان تهیه می شود، معرفی کنیم.
۱ تا ۲ قاشق پر سوپخوری شکر در دست چپ بریزید ( از این اسکراب باید چند بار در هفته و نه هر روز استفاده کنید).
به همان میزان روغن زیتون در دستتان بریزید. می توانید به جای روغن زیتون از روغن نارگیل استفاده کنید. میزان روغنی که استفاده می کنید می تواند کمتر یا بیشتر باشد.
سپس کف دستها را به هم بمالید تا مواد با هم مخلوط شوند و آن را به کل دست بمالید.
همینطور که مواد را به کل دست می مالید سعی کنید مالش های دورانی انجام دهید تا پوست مرده از بین برود. اگر بخواهید می توانید اسکراب را به قسمت های بالاتر دست نیز بمالید. مالش دورانی موجب آبرسانی به پوست و از بین رفتن سلول های مرده پوست می شود.
به مدت دو دقیقه ماساژ دست را انجام دهید.
در نهایت دست ها را بشویید. پوستی نرم و جوان خواهید داشت.
در صورت لزوم می توانید در طول روز برای محافظت از پوست از لوسیون استفاده کنید. از نتیجه آن و تفاوتی که در پوست مشاهده می کنید، متعجب خواهید شد.
می توانید شکر و روغن زیتون را با خود به حمام بروید و از این اسکراب برای کل بدن استفاده کنید.
لائوتزو فیلسوف بزرگ می گوید “طولانی ترین سفرها با نخستین گام آغاز می شود”. برای آنکه شادی را همیشه در زندگی خود داشته باشید گام های کوچکی بردارید و آنها را به صورت عادت روزمره درآورید.دز ادامه این مقاله به شما میگوییم که چگونه زندگی شادی داشته باشیم.
زود از خواب بیدار شوید
افراد سحرخیز کارشان را زودتر شروع می کنند، انرژی بیشتری احساس می کنند و تا قبل از عصرهنگام وظایف و مسئولیت های خود را به اتمام می رسانند. مطالعات نشان داده است اوج تمرکز و انرژی بین ساعات ۸ تا ۱۰ صبح است. پس به جای آنکه برای هوشیاری بیشتر و بیدار ماندن در طول روز قهوه بیشتری بخورید، شب ها زودتر بخوابید تا صبح زودتر از خواب بیدار شوید. در پایان روز می بینید همه کارها را انجام داده اید و به وظایف خود به خوبی عمل کرده اید.
کنجکاو باشید
کنجکاوی کسی را نکشته اما این کنجکاو نبودن است که موجب مرگ می شود. اگر نسبت به مسائلی که دور و برتان می گذرد کنجکاو نباشید، اشتیاق و علاقه شما نسبت به پیگیری اهداف خود در زندگی و کار کم می شود. سوال بپرسید، دقت کنید و تنبلی را کنار بگذارید و خواهید دید که شگفتی های بزرگی در زندگی کشف می کنید.
احترام بگذارید
احترام یک جاده دوطرفه است. احترام می گذارید و به شما احترام می گذارند. نه تنها در مراودات و ارتباط با دیگران باید نشان دهید به آنها احترام می گذارید بلکه باید با مرتب و منظم لباس پوشیدن نشان دهید به خود و شخصیت خودتان نیز احترام می گذارید. تحقیقات نشان داده است افراد به کسانی که خوش لباس هستند بیشتر احترام می گذارند.
بخشیدن را یاد بگیرید
کینه ها را به دوش نکشید. کینه بار سنگینی بر روح و روان شما تحمیل می کند. به جای افکار انتقام جویانه نسبت به کسی که حتی شاید یادش نباشد که این کینه از کجا نشات گرفته، به چیزهای بهتری بیندیشید مانند طلوع آفتاب و ساحل زیبای دریا و فکر خود را از بار سنگین افکار منفی سبک کنید. یاد بگیرید دیگران را ببخشید تا راحتتر بخوابید. سپس برای سفر به ساحل دریا برنامه ریزی کنید.
با دیگران خوب رفتار کنید
درست رفتار کردن با دیگران نشانه کمال وجودی فرد است. کسانی که در شرایط مختلف نمی توانند خوب و بد را از هم تشخیص دهند و رفتار درستی نشان دهند، اغلب هیچ کاری انجام نمی دهند. پس ذهن خود را یکپارچه کنید، بایستید و به سمت هدف شلیک کنید. شادی تنها این نیست که همه جا توسط همه افراد دوست داشته شوید بلکه یعنی توسط یک نفر که شما را به خاطر کمال وجودی تان انتخاب کرده دوست داشته شوید.
اعتماد به نفس داشته باشید اما مغرور نباشید
داشتن اعتماد به نفس با مغرور بودن متفاوت است. افراد متکبر و مغرور به دیگران گوش نمی دهند و می خواهند نظر خود را تحمیل کنند. افرادی که اعتماد به نفس دارند می دانند که انسان کاملی نیستند اما می دانند که عقل سلیم در این است که به بهترین و منطقی ترین روش، مشکلات و مسائل روزمره را باید حل کرد. آنها این واقعیت را پذیرفته اند که گاهی انسان برنده است و گاهی بازنده و با این حال باز هم باید به زندگی ادامه دهد. افراد مغرور می خواهند همیشه کامل و بی نقص باشند و وقتی می بازند، به شدت ناراضی و ناخشنود می شوند.
بیشتر بخندید
تمرین کنید که هر روز صبح به دیگران لبخند بزنید، به همکار، به اعضای خانواده، به یک غریبه. به دیگران مهر بورزید تا شادی را در خود احساس کنید.
اگر نزدیک تاریخ زایمان هستید اما جنین شما پوزیشن درستی ندارد یعنی پاها در لگن قرار گرفته ( که به آن وضعیت بریچ می گویند) روش هایی وجود دارد که کمک می کند تغییر پوزیشن جنین صورت گیرد.
در هفته های آخر بارداری پزشک شما چک می کند که جنین در شرایط مناسبی برای زایمان قرار گرفته یا نه. وضعیت قدامی (جلویی) که در آن سر جنین پایین و نزدیک کانال خروج قرار می گیرد. در بیشتر موارد جنین در موقعیت مناسب قرار دارد اما از هر ۲۵ جنینی که متولد می شود یک جنین ممکن است در وضعیت بریچ باشد و ابتدا پا یا باسن آن خارج شود. بالای یک سوم جنین ها در شروع درد زایمان در وضعیت خلفی قرار دارند یعنی سر رو به پایین است اما جفت پشت جنین قرار گرفته. تحقیقات نشان داده است که بهتر است وقتی جنین در شرایط بریچ است، عمل سزارین انجام شود. اما نه لزوما همیشه. اغلب جنین هایی که در پوزیشن خلفی هستند طی درد زایمان تغییر پوزیشن می دهند یا در طول زایمان پزشک یا ماما می تواند وضعیت جنین را تنظیم کند. اما در نهایت اگر جنین تغییر پوزیشن نداد، عمل سزارین اجتناب ناپذیر است.
اما فکر نکنید تنها راه حل عمل سزارین است. روش هایی وجود دارد که با کمک آنها می توانید پوزیشن جنین را به سمت درست تغییر دهید. کارشناسان سه روش مفید را در این خصوص پیشنهاد داده اند.
چرخش سفالیک
در هفته ۳۷ اگر جنین در حالت بریچ باشد، احتمالا پزشک شما چرخش خارجی سفالیک را انجام می دهد. در این روش پزشک با کمک دست ها فشاری را بر روی شکم شما وارد می کند تا جنین بچرخد. تقریبا برای تمام بیمارانی که جنین آنها در حالت بریچ است، این روش انجام می شود مگر آنکه برای زایمان آنها عوارض جانبی داشته باشد.
موفقیت این روش بالای ۵۰ درصد است و خطرات احتمالی آن مانند پاره شدن کیسه آب کم است اما اگر نیاز به سزارین داشتید، این کار باید تحت مراقبت های زیاد و در مراکز مجهز صورت گیرد. نیازی نیست زیاد نگران آن باشید. این روش مانند یک ماساژ عمیق است.
تحرک
پیاده روی و کشیدن ماهیچه های ساق پا به نرم شدن رباط و مفصل ها که لگن و رحم را ساپورت می کنند، کمک می کند. این کار فضای بیشتری را برای جنین ایجاد می کند و می تواند بدن خود را برای خروج راحتتر جابه جا کند. با اجازه پزشک خود حرکات چمباتمه را انجام دهید تا به جنین کمک کند به سمت پایین بیاید. کمر را صاف کنید، پاها را به اندازه عرض شانه ها باز کنید، پاشنه پا روی زمین، زانوها را به اندازه ای خم کنید که بالای انگشتان پا قرار بگیرد، ۱۰ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید سپس به آرامی به حالت اول برگردید. پنج بار این حرکت را انجام دهید و به مرور تعداد آن را بیشتر کنید. ممکن است لازم باشد هنگام دراز کشیدن کمی بچرخید. بهتر است مادرانی که جنینشان در وضعیت خلفی هستند به جای لم دادن بر روی کاناپه راحتی، صاف بنشینند و کمر را راست کنند.
درد زایمان
جنینی که در حالت خلفی قرار دارد بیشتر از جنین قدامی ممکن است هنگام زایمان به استخوان دنبالچه فشار بیاورد که درد شدیدی در پایین کمر ایجاد می کند. برای جلوگیری از این درد باید تاب بخورید، بر روی توپ های زایمان بنشینید، با دست ها و زانوها فشار بیاورید یا دولا شوید و حالت سجده بنشینید. صاف بایستید و حداقل ۶ سانتی متر پاها را از هم فاصله دهید تا به زایمان کمک کند.
خوشبختانه فقط ۸ درصد جنین ها تا زمان زایمان هم در حالت خلفی قرار دارند به خصوص اگر از اپیدورال (بیهوشی) اولیه اجتناب شود. اگر بی حسی نخاعی شدید سعی کنید در پوزیشن مختلفی دراز بکشید مثلا به پهلو خلاف جهت کمر جنین بخوابید. بهتر است بگذارید کیسه آب خودش پاره شود. تحقیقات نشان داده وقتی کیسه آب به طور مصنوعی پاره می شود خیلی احتمال دارد که حالت خلفی جنین تغییری نکند و در همان حالت بماند.
اگر بخواهید همیشه برای مانیکور کردن ناخن ها به مراکز زیبایی مراجعه کنید باید هزینه زیادی را پرداخت کنید. اگر می خواهید ناخن های زیبا و مرتبی داشته باشید بدون آنکه هزینه زیادی پرداخت کنید، می توانید با انجام مراحل زیر خودتان میتوانید مانیکور ناخن در خانه را انجام دهید .درست مثل آرایشگاه.
مرحله اول: اگر لاک روی ناخن دارید، پاک کنید
دست خود را بر روی سطح صافی قرار دهید طوری که انگشت ها ثابت بماند و تکان نخورد. سپس لاک و مواد رنگی که روی ناخن مانده را پاک کنید. پس از پاک کردن لاک با استون یا لاک پاک کن دست ها را بشویید.
مرحله دوم: ناخن ها را سوهان بزنید، کناره های آن را بگیرید و مرتب کنید
در صورت لزوم ناخن ها را کوتاه کنید، سپس به صورت مربعی، دایره ای یا هر شکلی که می خواهید ناخن ها را سوهان بزنید. سپس با قسمت جلادهنده پولیش ناخن ( نه قسمت سمباده ای) بالا و کناره های ناخن را جلا دهید تا نرم و صاف شود.
مرحله سوم: پوست نازک روی ناخن را به سمت داخل بکشید
ابتدا ناخن را با روغن یا لوسیون چرب کنید سپس پوسته نازک دور ناخن را با ابزار مخصوص آن به سمت داخل فشار دهید. پوسته نازک روی ناخن مانع از نفوذ باکتری به ناخن می شود و آن را نرم نگه می دارد پس از بریدن آن اجتناب کنید.
مرحله چهارم: ترمیم و بازسازی پوست دست
با استفاده از اسکراب (ماسک) مخصوص دست (می توانید از اسکراب شکر و روغن زیتون استفاده کنید)، دست ها، مچ و ساعدها را کاملا مالش دهید تا سلول های مرده پوست از بین رفته و مرطوب شود. سپس با برس مخصوص ناخن زیر ناخن ها را تمیز کنید و در نهایت دست ها را شسته و خشک کنید.
مرحله پنجم: از مرطوب کننده استفاده کنید
برای جلوگیری از سیاه شدن قسمت هایی که پولیش زده شده است، کرم مرطوب کننده به دست بزنید. کرم مرطوب کننده را در همه قسمت های دست گخش کنید و دستها را به آرامی ماساژ دهید. در نهایت مجددا یک لاک پاک کن به ناخن ها بزنید.
مرحله ششم: لاک ناخن پایه بزنید
به منظور آبرسانی و جلوگیری از پوسته شدن ناخن یک لاک پایه به ناخن ها بزنید.
مرحله هفتم: لاک رنگی بزنید
قسمت هیجان انگیز زدن لاک رنگی است که دوست دارید. از پایین تا بالای ناخن و گوشه های ناخن را کاملا لاک بزنید. اگر لایه اول لاک به خوبی و کل قسمت ها را پوشش دهد، لایه های بعدی لاک را بهتر می توان روی ناخن زد.
مرحله هشتم: لایه بعدی لاک را بزنید
پس از دو دقیقه لایه بعدی لاک را بزنید. شاید لازم باشد برای براق شدن بیشتر لایه سوم را نیز بزنید.
مرحله نهم: لاک محافظ یا برق ناخن بزنید
لاک محافظ مانع از خراب شدن لاک می شود و آن را براق تر می کند.
مرحله دهم: کناره های ناخن را پاک کنید و بگذارید لاک ناخن خشک شود
با استفاده از یک تکه پنبه آغشته به استون به آرامی و با دقت اشتباهات و اضافه های لاک اطراف ناخن ها را پاک کنید. اگر از پد لاک پاک کن استفاده می کنید، آن را به صورت مثلثی تا بزنید تا با دقت و ظرافت بیشتری بتوانید لاک اطراف ناخن را پاک کنید. بگذارید پنج دقیقه بماند تا ناخن ها کامل پاک شود.
اغلب کارآفرینان تازه کار در شروع کار خود بار مسئولیت زیادی را بر دوش می گیرند و به دلایلی چون مضیقه مالی خودشان همه کارها را انجام می دهند و این فشار روانی و استرس بیش از حدی را بر فرد تحمیل می کند کمااینکه کارها نیز به خوبی که انتظار می رفت پیش نمی روند. اگر می خواهید کارها به خوبی پیش بروند دو راه پیش رو دارید یا بیشتر کارها را خودتان در کوتاهترین زمان و با بیشترین سرعت انجام دهید و یا راهی برای واگذاری وظایف به دیگران پیدا کنید. ما در این مطلب راه حل هایی به شما ارائه می دهیم که به کمک آنها می توانید به بهترین نحوالویت بندی کارها را برنامه ریزی کنید و با تمرکز بهتری بر روی کارهایی که در آینده می خواهید انجام دهید فکر کنید.
به جای بیشتر کار کردن، هوشمندانه تر کار کنید
معمولا افراد در مواجهه با مشکلات دوست دارند هر چه سریعتر آن را رفع کرده و از بین ببرند. به جای آنکه تلاش کنید یک تخته سنگ بزرگ را به بالای تپه برسانید، به گزینه های دیگر بیندیشید مثلا اینکه آیا این تخته سنگ را می توان از تپه دیگری بالا برد؟ آیا در آن نزدیکی منجنیق هست؟ آیا می توان به کس دیگری مبلغی پول داد تا این کار را انجام دهد؟ قبل از شروع هر کاری کمی بیندیشید و خلاقیت خود را به کار بیندازید.
ماموریت های بحرانی را در وهله نخست قرار دهید
منطقی تر آن است که اگر می خواهید ماشین تولید کنید، ابتدا باید اسکیت بورد، سپس دوچرخه و در نهایت یک ماشین تولید کنید به جای آنکه همان اول زمان و پول خود را صرف تولید ماشین بکنید. ابتدا در نظر بگیرید کدام وظیفه و ماموریت در شرایط فعلی بحرانی و مهم است و کسب و کار شما را به سطح بالاتری می رساند و یا مشکل شما را حل می کند. همانطور که در مثال گفته شد، به جای آنکه یکسره به سراغ تولید ماشین بروید، با تولید دوچرخه ابتدا مشکل حمل و نقل را برطرف می کنید.
هیچ کس نیست که در همه زمینه ها عالی باشد
در دنیای کارآفرینی شما باید خودآگاهی داشته باشید و ماموریت مهم بیزنس خود را بشناسید تا تشخیص دهید خودتان در چه زمینه ای بهترین هستید و چه کارهایی را می توانید به دیگرانی که آن را بهتر و سریعتر انجام دهند، محول کنید؟ طبیعتا من هم می توانم روغن ماشینم را عوض کنم اما این یعنی یک هفته زمان صرف کنم که یاد بگیرم چگونه باید این کار را انجام داد، هزینه کنم و روغن ماشین بخرم، زیر ماشین بروم و کثیف بشوم و جایی برای تخلیه روغن ماشین پیدا کنم. به جای آن می توانم مبلغی را به شخص دیگری پرداخت کنم که این کار را ظرف مدت ۳۰ دقیقه انجام دهد. ممکن است من پتانسیل یادگیری کدنویسی را داشته باشم اما منطقی تر است که شخص دیگری را استخدام کنم که در این زمینه بهتر است.
بگذارید هر کس کار خودش را بکند
بهترین کاری که می توانید بکنید این است که کسی را برای گروه خود استخدام کنید که در شناسایی و اولویت بندی مشکلات مهارت دارد و می تواند این کار را بدون مداخله شما انجام دهد. او این گزارشات را به شما منتقل می کند اما خود به طور جداگانه عمل می کند. آنچه اهمیت دارد این است که شما با این موضوع کنار بیایید و بگذارید کارش را انجام دهد. اگر کارمندانی داشته باشید که اجازه نمی دهند دیگر کارمندان مستقلا کار کنند و در واقع در کار اختلال ایجاد می کنند، باید چنین نیروهایی را از کار کنار بگذارید.
لیست کاملی از وظایف درست کنید
روش های موثر و کارآمدی برای مرتب کردن و مدیریت لیست وظایف وجود دارد. مسلما شما نمی توانید لیست کارها را در ذهن نگه دارید. می توانید از ابزارهایی چون اکسل، outlook، یا CRM استفاده کنید. این ابزارها کمک می کنند لیست وظایف را تنها در ذهن نگه ندارید و به شیوه مناسبی مرتب و مدیریت کنید. حتی لازم نیست لیست را نزد خود داشته باشید، می توانید از یک دستیار حتی دستیار مجازی استفاده کنید که لیست را به جای شما مدیریت کند.
بدانید که چه کارهایی نباید بکنید
همانطور که باید بدانید که بایستی بر روی چه وظایفی تمرکز کنید و انجام دهید، باید بدانید که چه کارهایی را نیز می توانید بیخیال شوید. باید بدانید چه کارهایی در کسب و کار شما تاثیر چندانی ندارد و یا در چه کارهایی مهارت لازم را ندارید. جلسات و قرار ملاقات هایی که به آنها نیازی ندارید را حذف کنید و بیش از آنکه بگویید “بله” بگویید “نه”. تشخیص شما بسیار مهم است. ممکن است جواب منفی شما در تعارض با صدایی باشد که در سرتان می پیچد مبنی بر اینکه: اگر این جلسه را کنسل کنم، ممکن است مورد دیگری وجود نداشته باشد. با روح و قلب خود صادق باشید و بر روی چیزی که مهمتر است تمرکز کنید.
مردان و زنان ریزش مو را به خصوص با بالا رفتن سن تجربه می کنند. اما آیا اثرات کاهش وزن و ریزش مو موثر است؟ برای آنکه متوجه شویم کاهش وزن چه تاثیری بر موها می گذارد ابتدا باید بدانیم علل ریزش مو چیست.
علل ریزش مو
بر طبق تحقیقات آکادمی پوست آمریکا دلایل متعددی برای ریزش مو وجود دارد. اما باید بین طاسی و ریزش مو تفاوت قائل شد. بر اساس این تحقیقات، ریزش مو امری طبیعی است هرکس روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ مو را از دست می دهد. اما طاسی زمانی اتفاق می افتد که ریزش و نازکی غیرعادی در موهای سر مشاهده کنید. پس دلایل طاسی چیست؟ طاسی دلایل مختلفی دارد.
وراثت:
احتمالا با الگوی طاسی مردانه آشنایی دارید اما باید بدانید زنان نیز ممکن است چنین شرایطی را تجربه کنند. الگوی طاسی زنانه نیز می تواند در برخی خانواده ها وجود داشته باشد و نوع آن با طاسی مردانه متفاوت است. طاسی زنان معمولا در قسمت بالا و تاج سر است. اغلب در چنین شرایطی بخش قابل ملاحظه ای از کف سر قابل مشاهده است. زنانی که سابقه الگوی طاسی زنانه در خانوده و فامیل داشته باشند، بیشتر احتمال دارد دچار این طاسی شوند.
تغییرات هورمونی:
بر اساس مطالعات انجام شده، تغییرات هورمونی می تواند عامل نازکی مو باشد. تغییرات در سطح آندروژن ممکن است موجب نازکی موی سر و زخیم تر شدن موهای صورت شود. ممکن است این تغییرات را طی یائسگی نیز مشاهده کنید. تقریبا دو سوم زنان طاسی بعد از یائسگی را تجربه می کنند.
سوء تغذیه:
کمبود آهن می تواند موجب طاسی شود. اگر گیاهخوار هستید، پریود زیادتر از حد معمول دارید یا اگر سابقه کم خونی در خانواده دارید، احتمالا طاسی ناشی از کمبود آهن را تجربه می کنید. برخی زنان برای جلوگیری از چنین شرایطی قرص آهن مصرف می کنند اما هیچ تضمینی نیست که این کار به جلوگیری از ریزش موی آنها کمک کند. بر اساس برخی یافته های علمی، مصرف کم پروتئین نیز می تواند موجب ریزش مو شود. از طرفی رژیم های غذایی که کالری بسیار پایینی دارند و مواد مغذی موردنیاز بدن را به آن نمی رسانند نیز می توانند موجب طاسی شوند.
استرس های فیزیکی و روانی:
گزارشات سلامت هاروارد حاکی از آن است که کسانی که تحت شرایط استرس و اضطراب شدید هستند طبیعتا طاسی را تجربه خواهند کرد. علاوه بر این استرس های فیزیکی و روانی می توانند به طور ناخودآگاه موجب کاهش وزن شوند.
مشکلات تیروئید:
تیروئید پرکار نیز می تواند یکی از علل طاسی باشد. درواقع همه بیماران مبتلا به تیروئید ریزش مو را تجربه می کنند. پزشک شما می تواند برای اطمینان از اینکه غده تیروئید شما درست کار می کند یا خیر، آزمایشات روتین بگیرد.
کاهش وزن به تنهایی در لیست عوامل ایجادکننده طاسی قرار نمی گیرد. اما این لزوما به این معنا نیست که در صورت کاهش وزن هیچگونه طاسی تجربه نخواهید کرد. رژیم لاغری می تواند بسیار پر استرس و خسته کننده باشد و بدن را به سمت سوء تغذیه ببرد که در نهایت موجب طاسی می شود. بسیاری از زنان که پس از یائسگی یا به دلیل بالا رفتن سن، چاقی را تجربه می کنند احتمالا به دنبال رژیم لاغری می روند. مجموعه ای از مواردی که گفته شد می تواند موجب نازکی و طاسی موی سر شود.
در صورتی که دچار طاسی شویم، چه باید بکنیم؟
اگر ریزش غیرعادی در موی سر مشاهده کردید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر دلیل ریزش مو شرایط پزشکی یا داروهایی باشد که مصرف می کنید، پزشک به شما اطلاع خواهد داد. در غیر این صورت اگر علت ریزش مو استرس یا رژیم غذایی شما باشد، پزشک شما را به یک متخصص تغذیه یا متخصص سلامت روان معرفی خواهد کرد. یا ممکن است به یک متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا برای پیدا کردن علل ریزش مو و درمان آن، آزمایش هایی از شما بگیرد.
درمان هایی برای مشکل نازکی مو وجود دارد که عبارتند از:
ماینوکسیدیل (Minoxidil):
این دارو به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد و نشان داده است بسیار موثر است. این داروها را می توانید بدون نسخه از داروخانه دریافت کنید.
اسپیرنولاکتون (Spironolactone):
این دارو توسط سازمان غذا و دارو برای زنانی که دچار نازکی مو هستند توصیه شده است اما امروز به طور گسترده ای توسط زنانی که دچار طاسی هستند مورداستفاده قرار می گیرد زیرا بر اساس مطالعات آکادمی پوست و موی آمریکا تاثیرات مثبتی داشته است.
علاوه بر این داروها، داروهای دیگری نیز برای مشکل طاسی و ریزش مو وجود دارد. متخصص پوست و مو تشخیص می دهد که کدام دارو برای شما مناسب تر است. لیزر و کاشت مو نیز از دیگر روش هایی است که برای درمان طاسی زنان استفاده می شود. اما این روش های درمانی برای همه مناسب نیست و همیشه اثربخش نیست. اگر دچار طاسی ناشی از کاهش وزن شده اید، با پزشک خود مشورت کنید و از او بخواهید بهترین روش درمانی که برایتان مناسب است را معرفی کند.
با توجه به این که در کشور ما مصرف برخی تنقلات همچون چیپس و پفک توسط مردم به ویژه کودکان رواج یافته، بر شمردن مضررات تنقلات منجر به آگاهی بیشتر مصرف کنندگان می‌شود.
چیپس و پفک
چیپس و پفک دارای میزان بالایی نمک هستند که موجب بروز بسیاری از بیماری ها مثل فشارخون می شوند. تنقلات باعث تغییر عادت ذائقه می شود و تمایل افراد را به سمت مزه های خیلی شور می برد. همچنین این تنقلات احساس سیری کاذب می آورند و افراد پس از مصرف دیگر میل به خوردن غذای اصلی ندارند. در این محصولات از رنگ های خوراکی استفاده می شوند که بی خطر نیستند. چیپس حاوی مقدار زیادی کالری است که از روغنی که در آن سرخ می شود جذب می کند و مانع میل افراد به مواد مغذی می شود. از مصرف این تنقلات به صورت مداوم خودداری کنید.
پاپ کورن
پاپ کورن به دلیل دیر هضم بودنش باعث مشکلاتی در دستگاه گوارش می شود. کارشناسان درباره مصرف بیش از حد ذرت پف داده شده و درست نجویدن آن هشدار جدی می‌دهند. طعم دهنده هایی در تولید ذرت از آن ها استفاده می شود سلامت ریه را به خطر می اندازند. همچنین وجود ترکیبی به نام دی استیل (diacetyl) در پاپ‌کورن‌های آماده به علت آثار سمی برای سلامت دستگاه تنفسی زیان‌بار است و احتمال ابتلا به التهاب مجاری تنفسی کوچک را افزایش می‌دهد.
حال که با مضرات این تنقلات بیشتر آشنا شدید برای حفظ سلامتی فرزندانتان خودتان تنقلات تهیه کنید.
طرز تهیه گندمک:
برای تهیه گندمک ابتدا باید مغز آن پخته شود. در مرحله بعد گندم پخته شده را آبکش کنید ( با آب سرد شست و شو دهید تا نشاسته آن گرفته شود) و در سبد تمیز بریزید و کنار بگذارید تا کاملا خشک شود. در مرحله آخر مقداری روغن در ظرف مناسب بریزید و گندم های خشک شده در صافی فلزی را در روغن تفت دهید و در صورت دلخواه کمی شکر یا نمک به آن اضافه کنید.
طرز تهیه برنجک:
برای تهیه برنجک ابتدا آن را در آب خیس کنید؛ سپس به حالت زمانی که برنج دمی تهیه می کنید، آن را همراه کمی آب بپزید و قبل از این که آب آن کاملا خشک شود آن را در صافی بریزید و کنار بگذارید تا آب آن کاملا خشک شود. سپس در ظرف مناسب کمی روغن بریزید و برنج های خشک شده را کم کم در صافی فلزی مناسب بریزید و داخل روغن قرار دهید تا پف کند. سپس برنج های پف کرده را روی دستمال آشپزخانه برگردانید تا روغن اضافه آن گرفته شود. این کار را ادامه دهید تا برنج تمام شود.
در ظرف دیگر شکر و آب را به جوش بیاورید تا شربت غلیظ شود کمی آبلیمو به آن اضافه کنید. برنج ها را با شیره مخلوط کنید و در ظرف مناسب بریزید و پخش کنید. بعد از این که کمی سرد شد آن را با چاقو برش بزنید. البته بعضی افراد برای تهیه برنجک و برنج بو داده از شیر استفاده می کنند و برنج را به مدت ۲۴ساعت در شیر خیس و سپس شیر آن را خالی می کنند و بعد از شست و شو در روغن سرخ می کنند.
بسیاری از افراد خود را در پشت گذشته شان پنهان می کنند. مدام با خود می گویند چون اتفاق های بدی در طول زندگی شان رخ داده دیگر نمی توانند شاد زندگی کنند. از زمین و زمان گله مندند و سایرین را مقصر ناکامی های خود می دانند. اگر شما هم جزء این افراد هستید بهتر است تغییری در طرز نگرش تان ایجاد کنید. به گفته روانشناسان افراد دارای شخصیت ثابت در طول زندگی شان نیستند. برخلاف اینکه ایجاد تغییر در ظاهر با محدودیت هایی روبه رو است اما ایجاد تغییر در شخصیت در همه زمان امکان پذیر است. شخصیت مجموعه ای از اندیشه روشن، شوخ طبعی، اعتماد به خود، الگوی معمول تفکر، احساس و رفتار فرد می باشد که با رشد آن ها می توانید شخصیت قوی داشته باشید. وقتی ابراز می‌کنیم که کسی شخصیت خوبی دارد منظورمان این است که او دوست‌داشتنی و جالب است و بودن در کنار او تجربه‌ی خوشایندی است.در ادامه این مقاله چند نمونه از خصوصیات شخصیتی را بیان می کنیم که چگونه شخصیت قوی داشته یاشیم .
اعتماد به نفس
افرادی که خودشان را همانطور که هستند می پذیرند بسیار جذاب و قدرتمند به نظر می رسند. ایمان به خود و داشتن تصویر مثبتی از آنچه هستید اولین اصول داشتن اعتماد به نفس است. اعتماد به نفس خود اصول اولی برای داشتن شخصیت قوی می باشد. داشتن عزت نفس بستگی به خود فرد دارد. در طول زندگی موقعیت هایی پیش می آید که موجب تخریب عزت نفس می شود اما شما باید در آن لحظات مانع، از دست رفتن اعتماد به نفس تان شوید. سعی کنید روی شکست ها و نقطه ضعف هایتان تمرکز نکنید و همواره برای خود احترام و ارزش قائل شوید تا شخصیت قوی داشته باشید. از هر پند و اشتباهی درس بگیرید و سعی کنید آن را تکرار نکنید.
همدلی
همدلی و شنونده خوبی بودن از صفات اصلی یک فرد واقعا قدرتمند است. آن هایی که به دیگران عشق می ورزند و با آن ها همدلی می کنند و شنونده خوبی برای صحبت هایشان هستند این حس را به فرد مقابل انتقال می دهند که او مهم ترین آدم روی زمین است. برخلاف آنچه امروزه رایج شده است همدلی و صمیمیت باعث نشان دادن چهره ضعیف نیست بلکه نوعی بزرگ منشی محسوب می شود.
داشتن استقلال
برای این که شخصیت سالمی داشته باشید باید از استقلال روانی برخوردار باشید و آزادی و استقلال روانی هم مستلزم بی نیازی از دیگران است. مقصود نخواستن دیگران نیست بلکه احتیاج نداشتن به آنهاست. قانون و مقرراتی که باعث آسیب رسیدن به دیگران نمی شود و شما آن ها را دوست ندارید نقض کنید. برای خودتان زندگی کنید.
یافتن حقیقت
احساس ترس یک امر طبیعی است. آدم هایی با شخصیت قوی با این ترس روبه رو می شوند و از آن فرار نمی کنند. آن ها خود را گول نمی زنند و با باور یک دروغ به خود آرامش نمی دهند. افرادی که شخصیت قوی دارند به دنبال حقیقت ها می روند و از شک کردن نمی ترسند. آن ها عاقلانه ترین تصمیم و کار را انجام می دهند و همه جوانب را در نظر می گیرند که به آن ها انسان های عاقل گفته می شود.
نتیجه گیری :
با توجه به ویژگی هایی که برای داشتن شخصیت سالم و موفق ارائه کردیم، مهمترین مشخصه چنین شخصیتی آن است که همه چیز زندگی را دوست بدارید و از انجام هیچ کاری ناراحت نشوید. وقت خود را با شـِکـِوه و شکایت یا آرزوی این که اوضاع جور دیگری باشد تلف نکنید ؛ نسبت به همه امور زندگی احساس شور و هیجان داشته باشید و خواست و توقعتان از زندگی تا حدی باشد که دستیابی به آن برایتان امکان پذیر باشد.
مأموریت انسان در زندگی، تغییر دادن جهان نیست. انسان مأمور تغییر خویشتن است. تمامی راه حل ها، در درون انسانهاست .
وضعیت شغلی، مالی و فشارهای خانوادگی سبب می شود بیشتر آقایان ۴۰ تا ۵۰ سالگی را با استرس سپری کنند. از طرفی استرس به عنوان عامل اصلی بیماری قلبی شناخته شده است. به خاطر داشته باشید آقایان زودتر از خانم ها به مشکلات قلبی مبتلا می شوند. همچنین بیماری قلبی اولین عامل مرگ آقایان در سنین بین ۴۵ تا ۵۴ سالگی است. به همین خاطر ضروری است که از همین حالا سعی کنید استرس را از زندگی خود دور کنید. با هر روشی از جمله ورزش، یوگا، مدیتیشن یا شرکت در کلاس های مدیریت استرس.
معاینات پزشکی را فراموش نکنید
همانطور که خانم ها لازم است حداقل سالی یکبار آزمایش های روتین از جمله پاپ اسمیر انجام دهند، آقایان نیز باید به طور روتین آزمایش های لازم را به عمل آورند. آقایان از زمانی که به میانسالی می رسند چکاب و معاینه پزشکی را باید به یک عادت تبدیل کنند.
مواظب افزایش وزن خود باشید
اکثر آقایان از دوران میانسالی شروع به افزایش وزن می کنند. مطالعات نشان داده است که چاقی عامل به وجود آورنده بیماری قلبی و دیابت است. پس از اضافه شدن وزن جلوگیری کنید (راهکارهای جلوگیری از افزایش وزن ناشی از کهولت سن را مطالعه کنید).
آزمایشات غربالگری را مرتب انجام دهید
همه آقایان ۲۰ سال به بالا باید هر پنج سال یکبار کلسترول خود را چک کنند. با پزشک خود درباره آزمایش های مربوط به دیابت صحبت کنید. از ۴۵ سالگی و حتی زودتر( در صورت داشتن اضافه وزن و کم تحرکی و داشتن سابقه دیابت در خانواده) این آزمایشات آغاز می شود. حواستان به فشار خون باشد. از پزشک خود بپرسید برای جلوگیری از بروز سکته یا بیماری قلبی هر چند وقت یکبار باید فشار خون تست شود. توصیه می شود از ۵۰ سالگی آزمایش کلونوسکوپی نیز صورت گیرد (در صورتی که در شرایط خطر قرار دارید حتی زودتر).
مطلع شدن از اینکه بیماری مزمنی دارید چندان آسان نیست و بعد از شنیدن این خبر احساس می کنید سلامت جسم شما مانند سابق نیست و باقی عمر باید با یک بیماری سرو کله بزنید. برخی از افراد فکر می کنند ابتلا به بیماری دیابت برابر است با از دست دادن بینایی و یا اینکه دیگر هیچوقت نمی توانند شیرینی و دسر بخورند. برخی دیگر برعکس سهل انگارند و اهمیتی به این موضوع نمی دهند و در رفتار و تغذیه شان تغییری ایجاد نمی کنند. احتمالا شما در حد وسط بین این دو حالت قرار دارید. هر گونه احساسی پس از شنیدن خبر ابتلا به دیابت عادی و طبیعی است. درواقع پس از تشخیص بیماری دیابت چند مرحله حالات عاطفی را تجربه خواهید کرد. ابتدا آن را باور نمی کنید، سپس احساس شما به خشم تبدیل می شود و اینکه فکر می کنید مشکلات بیشتری در انتظار شماست که در نهایت به افسردگی ختم می شود. برای جلوگیری از چنین احساساتی :
این احساسات را بخشی از روند بیماری تلقی کنید
بار دیگر که در جمع خانواده و یا در خلوت خود احساس افسردگی به سراغتان آمد، آن را به مثابه سکانس احساسی یک فیلم تلقی کنید که در نهایت پایان خوشی خواهد داشت. هر زمان که این احساس را عادی و طبیعی قلمداد کنید و آن را بخشی از فرآیند بیماری به شمار آورید، نشان دهنده آن است که با این بیماری کنار آمده اید و می توانید به راحتی به زندگی خود ادامه دهید.
با کسی درباره آن حرف بزنید
احساسات خود را با یک دوست در میان بگذارید، به گروه های حمایتگر بپیوندید یا در کلاس ها و انجمن های دیابت شرکت کنید که در آنجا افراد دیگری که مانند شما به بیماری دیابت مبتلا هستند حضور دارند و می توانند احساسات شما را درک کرده و کمک کنند احساس تنهایی نکنید.
کوتاه مدت بیندیشید
ممکن است تغییراتی که مجبورید در زندگی ایجاد کنید شما را گیج و آشفته کند، باید مهارت های مراقبت از خود را بیاموزید و باید حجم زیادی از اطلاعات پزشکی موردنیاز خود را کسب کنید. بهتر است ابتدا بر روی اهداف کوتاه مدت و نزدیک تمرکز کنید (مثلا امروز با متخصص تغذیه ملاقات خواهم کرد) تا بتوانید به خوبی در این راه قدم بردارید.
به راه خود ادامه دهید
اجازه ندهید دیابت شما را فلج کند و از توان بیندازد. هر چه زودتر اقدام کنید، زودتر می توانید زندگی را مانند قبل تحت کنترل خود درآورید و در نهایت خیلی زود احساس خوبی پیدا خواهید کرد.
انتظار چه چیزهایی را باید داشته باشید؟
وقتی پزشک شما متوجه بیماری دیابت شما می شود احتمالا تا مدت ها شما را درگیر آزمایش ها و معاینات مختلف خواهد کرد. او می خواهد همه چیز را بداند: الگوی تغذیه شما، وضعیت و سابقه وزن، فشار خون، داروهایی که مصرف می کنید، اینکه آیا از مشروبات و دخانیات استفاده می کنید، وضعیت رضایت جنسی شما چگونه است، چند فرزند دارید، سابقه بیماری قلبی در خانواده، هرگونه فرآیند درمانی که برای بیماری های دیگر از جمله مشکلات هورمونی و تغذیه ای پشت سر گذاشته اید. اگر زن باشید احتمالا از شما درباره رشد کودکتان سوال خواهد شد. گرچه این سوالات خسته کننده به نظر می رسند اما بر روند درمان شما تاثیرگذارند. پزشک شما می خواهد علائم بیماری دیابت که به آن اهمیت نداده اید را بشناسد و بداند چه مدت است این علائم را دارید.
همچنین پزشک شما ممکن است آزمایش های فیزیکی بگیرد مثل آزمایش قلب که شامل نوار قلب می شود و همچنین معاینه دقیق زبان، پاها، چشم ها، شکم، پوست و غده تیروئید. علاوه بر این یک آزمایش خون برای محاسبه چربی خون از جمله کلسترول انجام خواهید داد و درنهایت دو نوع متفاوت از آزمایش قند خون که یکی نشان می دهد قند خون شما در حال حاضر چگونه است و دیگری آزمایش A1C است که متوسط قند خون شما را در دو تا سه ماه گذشته نشان می دهد.
ممکن است به نظر برسد این آزمایش ها برای شروع بسیار زیاد است اما باید بدانید که برای درمان کلی شما لازم و مهم هستند. مراحل دیگر شامل سوالاتی می شود که نشان می دهد شما چقدر از دیابت شناخت دارید و چقدر نسبت به درمان آن انگیزه دارید. پس از این مراحل دیگر شما هستید که باید مرحله به مرحله پیش بروید و برای آزمایش های تکمیلی و درمان هرگونه عوارض به پزشک مراجعه کنید.
آیا به انسولین نیاز دارید؟
اکثر مبتلایان به دیابت از تزریق انسولین هراس دارند
انسولین یعنی سوزن و کنار آمدن با این بخش از درمان یکی از بزرگترین ترس های افراد مبتلا به دیابت است. اینکه آیا شما نیاز به تزریق انسولین دارید یا نه بستگی به نوع دیابتی دارد که به آن مبتلا هستید. همه کسانی که دیابت نوع ۱ دارند نیاز به انسولین دارند (واغلب متوجه می شوند تزریق انسولین کمتر از آنچه فکر می کردند ترسناک است) اما لزوما همه افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به انسولین نیاز ندارند.
اگر مبتلا به دیابت نوع ۲ هستید، نیاز به انسولین به فاکتورهای زیر بستگی دارد:
بدن شما خود چه مقدار انسولین می سازد؟
اگر مبتلا به دیابت نوع ۱ هستید، بدن شما هیچ انسولینی نمی سازد، اگر دیابت نوع ۲ دارید توانایی بدن شما در تولید انسولین تا حدودی دچار اختلال شده است و میزان این اختلال از شخصی به شخصی دیگر متفاوت است.
بدن شما چقدر می تواند از این انسولین استفاده کند؟
اگر سلول های بدن شما در استفاده از انسولین تولید شده دچار مشکل است، احتمالا نیاز به داروهای مکمل دارید.
سطح قند خون شما
اینکه چقدر قند خون شما از سطح نرمال بالاتر است نشان می دهد آیا به انسولین نیاز دارید یا نه.
تاثیر دیگر روش های درمانی چگونه بوده است؟
برای مبتلایان به دیابت نوع ۲ ، انسولین اولین گزینه درمانی برای پایین آوردن قند خون نیست.
شرایط کنونی شما چگونه است؟
پزشک در تصمیم گیری برای نحوه درمان دیابت به عوامل مختلفی توجه می کند اما به دو مورد خاص توجه ویژه ای دارد: نتیجه قند خون و نتیجه A1C . اگر در آزمایش اولیه قند خون شما بسیار بالا باشد، سریعا دارودرمانی و انسولین درمانی تجویز می شود تا میزان قند خون پایین بیاید. اگر مبتلا به دیابت نوع ۲ هستید، همین که میزان قند خون شما تثبیت شود و تغییراتی در سبک زندگی شما ایجاد شود، می توانید انسولین و دیگر داروها را کنار بگذارید.
یکی از چیزهایی که پزشک در پی آن است تا میزان آن را پایین بیاورد، سطح قند خون ناشتا است. گرچه موارد دیگر نیز باید آزمایش شده و تحت نظر قرار گیرد اما همه این موارد بستگی به قند خون ناشتا دارند (اندازه ها در واحد میلی گرم در دسی لیتر بیان می شوند). یک راهنمای عمومی:
اگر قند خون ناشتای شما بین ۱۱۰ تا ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر باشد، در شرایط ماقبل دیابت قرار دارید (که به آن اختلال تحمل گلوکز می گویند) شرایطی که در آن بالا رفتن قند خون خطر پیشرفت دیابت را افزایش می دهد. در چنین شرایطی به شما توصیه می شود تغذیه سالم داشته باشید و بیشتر ورزش کنید اما بعید است دارو یا انسولین به شما تجویز شود.
اگر قند خون ناشتا ۱۲۶ تا ۱۴۰ یا ۱۵۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد، شما دیابت دارید اما احتمالا بتوانید با رژیم و ورزش آن را کنترل کنید که این بستگی به وضعیت شما و نتایج دیگر آزمایشات دارد.
اگر قند خون ناشتا ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد، احتمالا علاوه بر رژیم و ورزش به دارو هم نیاز دارید. علاوه بر این احتمالا برای اوقات مشخصی از روز که قند خون بالا می رود مثلا بعد از هر وعده غذایی نیاز به دوز مشخصی از انسولین دارید تا قند خون کنترل شود.
اگر قند خون ناشتا بالای ۲۰۰ باشد به دارو و انسولین ۲۴ ساعته نیاز دارید که هر دو باید همراه با تغییراتی در سبک زندگی باشند.
